H 27χρονη πρωταθλήτρια των 400μ. Ελπίδα Καρκαλάτου μιλά στο iRun για τους μέχρι σήμερα σταθμούς της καριέρας της και τα μελλοντικά της σχέδια.
Αναφέρεται στον σύλλογο που την ανέδειξε τον ΣΔΥ Αργολίδας, καθώς και στη μεταγραφή της στον ΑΟ Μυκόνου, αλλά και στο ρόλο που έχει παίξει στη ζωή της ο τεχνικός της Γιώργος Καραπάνος.

• Συνέντευξη στον Θάνο Χουλιάρα – Φωτογραφίες: Φώτης Αλεξόπουλος

H Ελπίδα Καρκαλάτου έχει ζήσει τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας της μέχρι σήμερα στον κλειστό στίβο και στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Η 27χρονη πρωταθλήτρια των 400μ. έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ελλάδας στα 400μ. στον κλειστό στίβο για τα 2019 και το 2020. Επίσης ήταν μέλος της φοβερής και τρομερής ομάδας σκυταλοδρομίας 4Χ400μ. του ΣΔΥ Αργολίδας που τον Φεβρουάριο του 2019 πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ συλλόγων με 3:46.69, συντρίβοντας την προηγούμενη επίδοση των 3:47.71 που είχε σημειώσει η ομάδα του ΓΣ Πανελλήνιος (Γκουντενούδη, Λαδά, Χατζή, Παπαδοπούλου) το 2002.

Σε αυτή την περίοδο μεταγραφών η Καρκαλάτου μεταπήδησε στο Αθλητικό Όμιλο Μυκόνου, όμως θα συνεχίσει να μεταδίδει τις γνώσεις της στα παιδιά των ακαδημιών του ΣΔΥ Αργολίδας και παράλληλα να προετοιμάζεται για τη νέα αγωνιστική περίοδο, υπό τις τεχνικές οδηγίες του Γιώργου Καραπάνου.

Μέλος της εθνικής ομάδας και με ατομικά ρεκόρ 54.38 στον κλειστό και 53.77 στον ανοικτό, το καλοκαίρι αγωνίστηκε με τη σκυταλοδρομία 4Χ400μ. στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων. Η Ελπίδα Καρκαλάτου μίλησε στο iRun και μέσα στα όσα είπε αναφέρθηκε και στους μελλοντικούς της στόχους.

Για το 2022 φιλοδοξεί να είναι παρούσα τον Μάρτιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Βελιγράδι και το καλοκαίρι στο μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού στο Μόναχο, συνεχίζοντας να «χτίζει» για το μεγάλο όνειρό της, την συμμετοχή της στου Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024.

Πες μας για την πολύ δυνατή ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ400μ. που είχατε δημιουργήσει με τις Κατερίνα Δαλάκα, Ειρήνη Γεωργαλά και Ελπίδα Τόκα.

«Δεν ήταν απλά μια δυνατή ομάδα. Ήταν η καλύτερη ομάδα που πέρασε από τον ελληνικό κλειστό στίβο όλων των εποχών, σημειώνοντας πανελλήνιο ρεκόρ συλλόγων. Ήταν μια ομάδα που συγκροτήθηκε αμέσως και ο μόνος στόχος μας ήταν να κάνουμε πανελλήνιο ρεκόρ κλειστού και να πάρουμε και το πρωτάθλημα στον ανοιχτό στίβο. Έτσι και οι τέσσερις γίναμε γρήγορα ομάδα και δώσαμε το καλύτερο που μπορούσαμε για να πετύχουμε το στόχο. Και τα καταφέραμε».

Αυτή τη μεταγραφική περίοδο μεταπήδησες στον ΑΟ Μυκόνου, όμως τι σημαίνει για εσένα ο ΣΔΥ Αργολίδας

«Ναι, η αλήθεια είναι πως ήθελα να κάνω μια καλή μεταγραφή και έτσι συμφώνησα με τον ΑΟ Μυκόνου. Με πίστεψαν με στηρίζουν και εγώ θέλω να αγωνιστώ για αυτούς και να μεγαλώσω τη συλλογή τους με διακρίσεις και μετάλλια. Ο Σ.Δ.Υ Αργολίδας παραμένει οικογένειά μου. Είναι ο σύλλογος που με αγκάλιασε όταν επέστρεψα από τη Χαλκίδα. Με αυτό τον σύλλογο πέτυχα τις καλύτερες επιδόσεις που έχω έως σήμερα στο ενεργητικό μου και σε αυτό το σύλλογο συνεχίζω να εργάζομαι ως προπονήτρια για τις ακαδημίες του. Η τοπική κοινωνία αγαπάει και στηρίζει το σύλλογο και έχουμε τη χαρά να προπονούμαι πολλά παιδιά και να τους διδάσκουμε το κλασικό αθλητισμό με σύγχρονες και παιγνιώδεις μεθόδους».

Τι σημαίνει να αγωνίζεσαι για την εθνική ομάδα;

«Προκαλεί ρίγη συγκίνησης να αγωνίζεσαι για το εθνόσημο. Είναι η ύψιστη τιμή για έναν αθλητή να τρέχει για τη πατρίδα του, για να δει τη σημαία του να κυματίζει πρώτη ανάμεσα στις άλλες, για να καταφέρει να κάνει ένα ολόκληρο στάδιο να σταθεί προσοχή στο άκουσμα του δικού του εθνικού ύμνου. Τρέχεις με περίσσια ψυχή και με δύναμη όταν τρέχεις με την ελληνική σημαία στο στήθος».

Ο Γιώργος Καραπάνος πέρα από προπονητής, πόσο σε έχει στηρίξει σαν αθλήτρια;

«Ο Γιώργος Καραπάνος είναι ο άνθρωπος που με ανέλαβε μετά από δύο χρόνια αποχής λόγω σοβαρών τραυματισμών στα πόδια. Πίστεψε σε εμένα και με ενέπνευσε να δουλέψω σκληρά και να πιστέψω πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να προσπαθήσω και να τον ακολουθήσω. Με αυτόν έγινα πρωταθλήτρια. Είναι ο άνθρωπος που δεν πίστεψε απλά στο άστρο, έκανε το άστρο να λάμψει και δεν είναι μόνο προπονητής μου είναι και σύμβουλός μου στη ζωή. Έχουμε ειλικρίνεια και τριβές και μέσα από τις διαφωνίες μας, τις συζητήσεις μας γινόμαστε καλύτεροι και πάμε ακόμα πιο ψηλά. Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, αυτό κατάλαβα με τον Γιώργο και είμαστε έτοιμοι για τις επόμενες προκλήσεις».

Ποιοι άνθρωποι έχουν σταθεί δίπλα σου στη μέχρι σήμερα πορεία σου;

«Η οικογένειά μου, φυσικά, από την πρώτη στιγμή. Έπειτα, ο προπονητής μου ο Γιώργος Καραπάνος, που έχουμε περάσει πολλά και έχουμε καταφέρει ακόμα περισσότερα. Φυσικά πολλοί φίλοι και συγγενείς που με εμψυχώνουν και με ακολουθούν σε αγώνες και αποστολές και είναι δίπλα μου στα εύκολα και τα δύσκολα. Ο φυσικοθεραπευτής μου ο Τάσος Ευστρατιάδης που είναι συνέχεια δίπλα μου και δεν γνωρίζει Σαββατοκύριακα ωράρια και αργίες. Είναι δίπλα μου και είμαι στην καλύτερη φυσική κατάσταση μετά από επίπονες προπονήσεις. Σε όλη αυτή τη προσπάθεια με στηρίζει και ο Μιχάλης Μουλάς ο οποίος μου παραχωρεί το γυμναστήριο του για τις προπονήσεις. Τέλος δεν μπορώ να μην αναφέρω τους χορηγούς μου, που σε δύσκολες περιόδους υγειονομικής κρίσης και οικονομικής αστάθειας στάθηκαν δίπλα μου. Με στήριξαν, πίστεψαν σε εμένα και τις δυνατότητές μου και με βοήθησαν να εξελιχθώ και να συνεχίσω».

Ποια στιγμή θα επέλεγες ως την πιο έντονη στην καριέρα σου;

Ο στίβος όλα αυτά τα χρόνια μου έχει χαρίσει πολλές συγκινήσεις. Η πιο έντονη στιγμή που θα ξεχώριζα ήταν η νίκη μου στο τελικό των 400μ. κλειστού στίβου το 2019. Ήταν η πρώτη μεγάλη νίκη μου και μάλιστα απέναντι σε μια σπουδαία αθλήτρια της παρατεταμένης ταχύτητας, την Ειρήνη Βασιλείου. Ήθελα παρά πολύ να νικήσω και το τελευταίο διάστημα σκεφτόμουν τον τελικό κάθε μέρα. Το πώς πρέπει να τρέξω για να κερδίσω σε μία τέτοια κούρσα. Θυμάμαι κάθε δευτερόλεπτο από αυτόν το τελικό και ακόμα πιο έντονα τον τερματισμό μου, όταν κατάλαβα τι συνέβη».

Η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες παραμένει ο κορυφαίος στόχος για εσένα

«Η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι ο κορυφαίος στόχος για όλους τους αθλητές οποιουδήποτε αγωνίσματος. Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου από πολύ μικρή ηλικία να λέω ότι όταν θα μεγαλώσω θα τρέξω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν μπορώ να πω ότι με πίστεψε κανένας τότε όταν τα έλεγα αυτά. Φέτος όμως που φτάσαμε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μακριά από την πρόκριση, πολλοί πίστεψαν σε εμένα στη προσπάθειά μου και τον αγώνα που έδωσα όλα αυτά τα χρόνια για να είμαι έτοιμη για ένα τέτοιο βήμα. Ελπίζω και εύχομαι στην επόμενη Ολυμπιάδα να έχω τη τιμή και τη χαρά να καταφέρω να τρέξω για την πατρίδα μου. Είναι το όνειρό μου και ο μεγαλύτερος στόχος μου και θα ήθελα πολύ να γίνει πραγματικότητα στο Παρίσι».

Τι εύχεσαι για το 2022;

«Εύχομαι το 2022, αλλά και πάντα να έχουμε όλοι υγεία. Όλα τα άλλα θα τα καταφέρουμε αν πραγματικά δουλέψουμε και προσπαθήσουμε για τους στόχους μας. Μακάρι αυτή η νέα χρονιά να είναι η αρχή του τέλους για τον ιό που μαστίζει την ανθρωπότητα και έχει ανατρέψει τις ζωές όλων μας και ας σηματοδοτήσει την αρχή μίας περιόδου προόδου, ανάκαμψης και ψυχικής ηρεμίας. Πολλά συνέβησαν και συμβαίνουν που θεωρώ πως ο διετής εγκλεισμός τα ανέδειξε. Προσωπικά, στόχος μου για την νέα χρονιά είναι να είμαι παρούσα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου τον Μάρτιο στο Βελιγράδι και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το καλοκαίρι στο Μόναχο. Για αυτά θα δουλέψουμε και θα προσπαθήσουμε αρκεί να έχουμε υγεία».

πηγή