Θερμό επεισόδιο Ελλάδας – Τουρκίας: Κρίσιμες οι επόμενες ώρες – Οι απαιτήσεις του καθεστώτος και η κίνηση του Oruc Reis που μπορεί να αποβεί… μοιραία!
Πανέτοιμες οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να δώσουν δυναμική απάντηση στην Άγκυρα.
Στην… κόψη του ξυραφιού βρίσκονται για τέταρτη φορά τους τελευταίους επτά μήνες οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, με το καθεστώς Ερντογάν να επιβεβαιώνει πόσο αφερέγγυο, ύπουλου και επικίνδυνο είναι για την ειρήνη στην ανατολική Μεσόγειο.
Την ώρα που τα υπουργεία Εξωτερικών των δύο χωρών έχουν συμφωνήσει να δοθεί χώρος στη διπλωματία μέσω των διερευνητικών επαφών, η Άγκυρα έστειλε ξανά απόγευμα της Δευτέρας (12/10) το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, συνοδευόμενο από μονάδες του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Μάλιστα, η νέα ναυτική οδηγία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Καστελόριζο, με το όριό της να φτάνει στα 7 μίλια από το νησιωτικό Σύμπλεγμα της Μεγίστης, δηλαδή σε περιοχή όπου η Ελλάδα διατηρεί κάθε δικαίωμα να επεκτείνει την κυριαρχία της από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Αναμφισβήτητα, πρόκειται για κίνηση κατακόρυφης αύξησης της έντασης στην ανατολική Μεσόγειο, με προφανή στόχο την τεχνητή πρόκληση στρατιωτικής κρίσης.
Τι επιδιώκει ο Ερντογάν;
Τόσο ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος όσο και οι αξιωματούχοι του επιδίδονται σε εμπρηστική ρητορική κατά της Ελλάδας, δείχνοντας πως προετοιμάζονται για μια σοβαρή πρόκληση, η οποία αν και επιχειρήθηκε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, δεν ολοκληρώθηκε λόγω της άμεσης, δυναμικής και αποφασιστικής αντίδρασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Είναι προφανές πως ο «σουλτάνος», μετά τις αλλεπάλληλες ήττες από την Ελλάδα σε Έβρο, Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, αλλά και την κατακραυγή στο εσωτερικό για την οικονομία και τα ανοιχτά στρατιωτικά μέτωπα σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Κύπρο και Ναγκόρνο Καραμπάχ, βρίσκεται σε δεινή θέση και ψάχνει τρόπο για να συσπειρώσει τον τουρκικό λαό. Μια νίκη κατά της Αθήνας, που θα τον καθιστούσε ρυθμιστή των εξελίξεων στην ανατολική Μεσόγειο, θα ήταν ευχής έργον για τον «σφαγέα» Ερντογάν.
Θα πρέπει να τονίσουμε πως ο Τούρκος πρόεδρος εκμεταλλεύεται ορισμένους πολύ βασικούς παράγοντες για να προκαλέσει ξανά τη Χώρα μας. Κατ’ αρχάς τη στάσης της Γερμανίας, η οποία ως γνωστόν τάσσεται στο πλευρό της Τουρκίας και επηρεάζει τη Σύνοδο Κορυφής ώστε να μην επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις. Επίσης, την στάση του αμερικανικού παράγοντα, που άλλα ανέφερε στην Ελλάδα, άλλα είπε στην Τουρκία και επιμένει να κλείνει τα μάτια στις κινήσεις της Άγκυρας, φοβούμενη ότι θα ταχθεί πλήρως στο πλευρό του Πούτιν.
Η… αποδόμηση εξάλλου του Χάρτη της Σεβίλλης από την Ουάσινγκτον, με βάση τον οποίο έχουν καθοριστεί οι θαλάσσιες δικαιοδοσίες και οι αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για έμμεση διευκόλυνση των τουρκικών διεκδικήσεων. Εσχάτως, η Τουρκία έχει βρει και δύο ακόμη «συντρόφους», την Ιταλία και στην Ισπανία. Η Ρώμη αφενός τάσσεται στο πλευρό του Ερντογάν στο ζήτημα της Λιβύης και αφετέρου δεν βλέπει με καλό μάτι τα σχέδια Μακρόν για την ανατολική Μεσόγειο. Από την άλλη, η Μαδρίτη, προκειμένου να κατασκευάσει στα ναυπηγεία της τα τουρκικά αεροπλανοφόρα, παίρνει το μέρος του «σουλτάνου».
Πάμε όμως να απαντήσουμε επί της ουσίας και στο βασικό ερώτημα: Γιατί η Τουρκία έβγαλε ξανά το Oruc Reis στην ανατολική Μεσόγειο; Τι επιδιώκει;
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η Αθήνα θέτει ως βασικό όρο για να ξεκινήσουν οι όποιες διαβουλεύσεις με την Τουρκία, ότι διαπραγματεύεται μόνο για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Κανένα άλλο θέμα δεν δέχεται να τεθεί υπό συζήτηση και διαπραγμάτευση.
Η Τουρκία όμως ζητάει όλα τα θέματα να έρθουν στο τραπέζι των συνομιλιών, με στόχο να ανοίξει τη βεντάλια των διεκδικήσεων.
Τι ζητάει το τουρκικό καθεστώς; Ενδεικτικά αναφέρουμε:
- Αποστρατιωτικοποίηση των νησιών.
- Να πάρει το 90% της ΑΟΖ του Καστελόριζου, μιας και όπως υποστηρίζει βρίσκεται πιο κοντά στις τουρκικές ακτές.
- ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, να καθοριστούν στο πλαίσιο της τουρκικής αντίληψης ότι η Τουρκία έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή αλλά διαθέτει την μικρότερη θαλάσσια δικαιοδοσία.
- Χωρικά ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια στο Ανατολικό Αιγαίο.
- Συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου της Κύπρου.
- Αναγνώριση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη ως τουρκικής.
Προφανέστατα η Ελλάδα δεν πρόκειται να κάτσει να συζητήσει αυτά τα ζητήματα, για τον απλούστατο λόγο ότι, με εξαίρεση το ζήτημα της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, τα υπόλοιπα έχουν λυθεί δεκαετίες πριν μέσω Διεθνών Συνθηκών, Συμβάσεων και Συμφωνιών.
Ο Ερντογάν όμως δεν αναγνωρίζει ούτε Διεθνές Δίκαιο ούτε Συνθήκες και επιδιώκει να αναγκάσει τη Χώρα μας να προσέλθει στον διάλογο για όλα τα ανοικτά ζητήματα. Πώς θα γίνει αυτό; Μα, με το πιστόλι στο τραπέζι και με την απειλή εμπόλεμης σύρραξης. Γι’ αυτό ακριβώς έστειλε και πάλι το Oruc Reis μια ανάσα από το Καστελόριζο.
Κρίσιμα 24ωρα – Κίνδυνος να… ηχήσουν τα κανόνια
Εντός των επόμενων 24ώρων λοιπόν, το τουρκικό καθεστώς ενδέχεται να αποπειραθεί να στείλει το Oruc Reis και τον στολίσκο που το συνοδεύει, στο όριο των ελληνικών χωρικών, στα 12 ναυτικά μίλια. Ήδη, κινείται σε απόσταση περίπου 30 μιλίων από το Καστελόριζο, εντός της NAVTEX, με ταχύτητα 4 κόμβων, γεγονός που υποδηλώνει ότι ενδεχομένως να ετοιμάζεται να απλώσει καλώδια.
Ωστόσο, ενδεχόμενη απόφαση της Άγκυρας να στείλει το Oruc Reis πιο κοντά από τα 12 ναυτικά μίλια σημαίνει ότι αναζητά με κάθε τρόπο την κλιμάκωση, το «θερμό» επεισόδιο, την έμπρακτη αντίδραση της Αθήνας, μιας και θα ακυρώνει επί της ουσίας το δικαίωμα της Ελλάδας για πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα στα 12 μίλια.
Αυτό ακριβώς είναι και το ελληνικό casus belli! Αν το Oruc Reis τις επόμενες ώρες, ξεπεράσει μαζί με τα συνοδευτικά του πλοία τα 12 μίλια, τότε θα βρει απέναντί του το Πολεμικό Ναυτικό της Χώρας μας. Το τι θα γίνει εκείνες τις στιγμές είναι άγνωστο… και κανείς δεν θα μπορεί να προβλέψει τα μελλούμενα σε περίπτωση που ακουστεί η πρώτη κανονιά.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος έχει δώσει σαφείς και συγκεκριμένες οδηγίες προς τα στελέχη και των τριών Κλάδων, τα οποία είναι πανέτοιμα να εκτελέσουν οποιαδήποτε εντολή αντίδρασης. Άλλωστε, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων δεν αιφνιδιάστηκε από την έκδοση της τουρκικής Navtex και την έξοδο του Oruc Reis και όλο αυτό το διάστημα της «εκεχειρίας» στην ανατολική Μεσόγειο προετοιμαζόταν για όλα τα ενδεχόμενα. Όπως τονίζουν στρατιωτικές πηγές, «για κάθε σενάριο έχουμε τουλάχιστον πέντε διαφορετικούς τρόπους αντίδρασης». Οι δυνάμεις της Χώρας μας στην περιοχή έχουν ενισχυθεί και στα τρία Σώματα, ενώ το Αιγαίο απ’ άκρη σ’ άκρη είναι απόρθητο τείχος.
Θα πρέπει τέλος να τονίσουμε ότι η στρατιωτική ηγεσία ενημερώνει συνεχώς την πολιτική για τις εξελίξεις. Στόχος είναι να υπάρξει συντονισμός για την διαμόρφωση των κρίσιμων αποφάσεων που ενδεχομένως απαιτηθεί να ληφθούν.