Ο ποιητής Σουρής και ο Αργείος πολιτευτής Πλατούτσας
Τελευταία ενημέρωση:
09/11/2024
Τελευταία ενημέρωση:
09/11/2024
Ο ποιητής Σουρής και ο πολιτευτής Πλατούτσας
Ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής (1853 – 1919) είχε αγαπημένο του στέκι το καφενείο «Το Ωρολόγιον» του Αναστασίου Κομ(ν)ηνού, που βρισκόταν στον Πειραιά, στο ισόγειο του παλαιού Δημαρχείου (το γνωστό «Ρολόι του Πειραιά») (φωτο).
Το 1899, Κομ(ν)ηνός επέκτεινε την επιχείρησή του νοικιάζοντας και τα περίπτερα που βρίσκονταν στον παρακείμενο Τινάνειο κήπο. Για την ιστορία, ο κήπος πήρε το όνομά του από τον Γάλλο ναύαρχο Tινάν, που οργάνωσε τις πρώτες φυτεύσεις δέντρων εκεί το 1854. Ο εν λόγω ήταν επικεφαλής του αποβατικού σώματος που κατέλαβε προληπτικά(!) τον Πειραιά, μήπως και διανοηθούμε να βοηθήσουμε τους Ρώσους στον Κριμαϊκό πόλεμο. Από τα πληρώματά του μας προέκυψε και μια επιδημία χολέρας που «θέρισε» κόσμο σε Πειραιά και Αθήνα… Ο Τινάνειος κήπος, όπου και εκεί σύχναζε ο Σουρής, ήταν τόπος συνάντησης των λογοτεχνών και των καλλιτεχνών του Πειραιά.
Το «Ωρολόγιον» συγκέντρωνε ναυτικούς αλλά και στεριανούς, ανθρώπους από διάφορα επαγγέλματα και κοινωνικές τάξεις. Από αυτούς αντλούσε έμπνευση και υλικό για τις στιχουργικές του συνθέσεις ο ποιητής.
Ανάμεσα στους τακτικούς θαμώνες του Κομ(ν)ηνού υπήρχε και ένας αργολιδεύς μόνιμος πολιτευτής, καταγόμενος από χωριό τού τότε Δήμου Λυρκείας. Ο εν λόγω, μετά από επτά συναπτές αποτυχημένες υποψηφιότητες, κατάφερε, επιτέλους, μετά από 23 χρόνια(!) να εκλεγεί βουλευτής Αργολιδοκορινθίας άπαξ και για το διάστημα 1899 – 1902. Ήταν ο Κωνσταντίνος Θεόδωρος Πλατούτσας, που το πέρασμά του από την πολιτική σηματοδοτεί και μόνον ένα μικρό γεφύρι στο βάλτο του Άργους επί του Ερασίνου, γνωστό ως το γεφύρι του Πλατούτσα. Άλλωστε ο χρόνος του δεν περίσσευε, καθότι τον σπαταλούσε στα καφενεία του Κομ(ν)ηνού…
Αυτόν, λοιπόν, τον Πλατούτσα, ο οποίος κακιωμένος με τον νονό του Θεόδωρο Δηλιγιάννη αφαίρεσε από τα ονόματά του το Θεόδωρος, «απαθανάτισε» με μικρό στιχούργημα, όχι, ομολογουμένως, ιδιαίτερης τεχνικής, ο Σουρής, που έγραφε:
«Ο πατέρας του Πλατούτσα και η μάνα του Πλατούτσα κάνανε το πλάτσα πλούτσα και γεννήσαν τον Πλατούτσα».
Ο χώρος, δεν είναι επαρκής για να επεκταθώ σε λεπτομέρειες τού βίου τού αλήστου μνήμης «γεφυροποιού» ούτε είναι και στις προθέσεις μου για την ώρα. Άλλωστε ο ιστορικός ερευνητής Βασίλης Δωροβίνης τον «περιποιείται» επαρκώς με εκτενές άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στην αργολική εφημερίδα «Θάρρος», στις 19 Νοεμβρίου 1984.
Θα περιοριστώ σε μια πρωτοφανή δήλωση του Χαρίλαου Τρικούπη περί τού ανδρός, ο οποίος τόνιζε πως «ελυπείτο διότι εκωλύετο εκ του Συντάγματος ν’ αφαίρεση επί μίαν πεντηκονταετίαν τα πολιτικά δικαιώματα από τους Αργείους, μόνον και μόνον διότι επολιτεύετο ο Πλατούτσας εις την επαρχίαν μας» (από άρθρο του Κ. Ολύμπιου το 1930).
