Συγκεκριμένες αναλογίες δεν υπάρχουν, αφού η αλμυρότητα του φαγητού, πολλές φορές είναι και υποκειμενική προτίμηση.

Όμως, λαμβάνοντας υπόψη κάποιους παράγοντες που αφορούν στο κάθε υλικό, θα μπορέσουμε να υπολογίσουμε ποια πρέπει να αλατίζονται περισσότερο και ποια λιγότερο, έτσι ώστε το φαγητό μας να μην μας βγει ούτε άγευστο, αλλά ούτε να πρέπει να πιούμε και μισό λίτρο νερό μετά το δείπνο.

Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες, είναι η απορροφητικότητα του υλικού μας. Αν το υλικό είναι πολύ απορροφητικό, τότε θα πρέπει να αλατίσουμε λιγότερο το υλικό μέσα στο οποίο θα το μαγειρέψουμε.

Αν για παράδειγμα βράζουμε πατάτες ή κάποιο άλλο πορώδες υλικό, όπως είναι η κολοκύθα, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με το αλάτι.

Το ίδιο ισχύει όταν μαγειρεύουμε κάτι που θα χρειαστεί ώρες στην κατσαρόλα και θα απορροφήσει πολύ νερό, ή όταν μαγειρεύουμε κάτι που πρόκειται να απορροφήσει όλο το νερό, όπως είναι το ρύζι ή η κινόα.

Όμως, όταν το υλικό μας είναι πιο σκληρό, όπως τα ολόκληρα παντζάρια ή πρόκειται για υλικό που θα μείνει λίγα λεπτά στο νερό, όπως τα ζυμαρικά, το νερό πρέπει να είναι αρκετά αλατισμένο, ώστε να τα νοστιμίσει όσο τους πρέπει.

Πάντως, όποια κι αν είναι η περίπτωση, το νερό μας δεν πρέπει να έχει γεύση «θάλασσας». Και ο ποιος αποτελεσματικός τρόπος για να μην ξεφύγουμε στο αλάτι, είναι φυσικά να δοκιμάσουμε το νερό πριν ξεκινήσουμε το μαγείρεμα.