Το μεζεδοπωλείο «Με… νου» δίνει δουλειά σε ΑμεΑ
Ένα διαφορετικό μεζεδοπωλείο στην καρδιά της Δράμας
Στην περιοχή Διοικητηρίου της Δράμας, στη γειτονιά της οδού Δημοκρίτου, βρίσκεται το παντοπωλείο – μεζεδοπωλείο «Με… νου», ένα στέκι που θυμίζει τα παλιά μπακάλικα με λίγα απ’ όλα. Εδώ μπορείς να ψωνίσεις τοπικά προϊόντα, αλλά και να απολαύσεις καφέ, ούζο και μεζέδες σε ένα περιβάλλον που ξεχειλίζει αυθεντικότητα.

Η ομάδα που δίνει ψυχή στο μαγαζί
Πίσω από τον δίσκο βρίσκεται ο Πασχάλης, ένας 45χρονος τυφλός σερβιτόρος που κερδίζει με τη μαεστρία και το χαμόγελό του. Στο πλευρό του η Μαρία, μια νεαρή με σύνδρομο Down που μοιράζει χαμόγελα στους πελάτες. Στην κουζίνα και στο παντοπωλείο, η Δήμητρα και η Ελισάβετ συμπληρώνουν την ομάδα, κάνοντας το μαγαζί ξεχωριστό.
Η δημιουργία και ο σκοπός
Το «Με… νου» γεννήθηκε από την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση «Αλληλέγγυα Συνεργασία», με πρωτεργάτη τον Δημήτρη Μπόσκο, πρόεδρο του Συλλόγου ΑμεΑ Δράμας. Ο ίδιος, επίσης τυφλός, οραματίστηκε έναν χώρο όπου άτομα με αναπηρία και αρτιμελείς θα συνυπάρχουν ισότιμα. Όπως τονίζει: «Ένας από τους βασικούς στόχους είναι η ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας».
Το σύνθημα που έγινε πράξη
Το μαγαζί υποστηρίζει αποκλειστικά τοπικούς παραγωγούς. «Οι γεύσεις του νομού συναντήθηκαν στο “Με… νου”» είναι το σύνθημα του εγχειρήματος και δεν είναι τυχαίο. Τα προϊόντα προέρχονται από τη Δράμα, και όταν κάτι λείπει, καλύπτεται από τις Σέρρες, την Ξάνθη και την Αλεξανδρούπολη.

Η Μαρία που ονειρεύεται να γίνει τραγουδίστρια
Η 17χρονη Μαρία το πρωί πηγαίνει στο σχολείο και το απόγευμα δουλεύει στο μαγαζί. «Νιώθει σημαντική, αγαπά τη δουλειά της και το εισπράττει από τον κόσμο», λέει η μητέρα της, μέλος της Κοιν.Σ.Επ. Η ίδια δηλώνει πως θα ήθελε περισσότερο να είναι στο «Με… νου» παρά στο σχολείο, ενώ ονειρεύεται να ακολουθήσει καριέρα στο τραγούδι.
Ο Πασχάλης που “βλέπει” αλλιώς τη ζωή
Αυτοσαρκάζεται συστηνόμενος ως «καθαρόαιμος τυφλός», αλλά κερδίζει με τη σοφία του: «Η αναπηρία μου μ’ έμαθε να βλέπω. Οι άλλοι απλώς κοιτάνε», λέει. Για εκείνον, το σερβίρισμα είναι υπόθεση μεράκι και θέλησης. «Πρέπει να περάσουμε το μήνυμα ότι είμαστε κι εμείς εδώ», τονίζει, ασκώντας κριτική στη νοοτροπία της κοινωνίας που συχνά παρκάρει τα άτομα με αναπηρία στα επιδόματα.











