ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Μαρκαλιάρα γαϊδούρα έψαχνε για σερνικά σε 4 χωριά της Αργολίδας!

Γεννήθηκε, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 30, στο Αδάμι και τελείωσε την γαϊδουρινή ζωή της κάπου στα Ίρια.
Ήταν μια γαϊδούρα ξεχωριστή, που άφησε εποχή στην περιοχή, που έστειλε παιδί της στο… μέτωπο και ήταν ξακουστή σε Λυγουριό, Αδάμι, Τραχειά, Κολιάκι…
Ηταν απ’ τις γαϊδούρες τις μουλαρογέννες, κοινώς καλή πάστα ζωντανό. Οι καλές γαϊδούρες ξεχωρίζουν, κατά πώς τα έλεγε ο γιός του αφεντικού της, όταν τις λύσεις και τις αμολήσεις. Περπατάνε ανοιχτά και γυρίζουν και σε κοιτάνε… Έτσι μού είπε, έτσι γράφω.
Η εν λόγω είχε στείλει και παιδί στο Αλβανικό. Ένα μουλάρι, που απόχτησε στις πρώτες τις γέννες, διακρίθηκε κουβαλώντας πυρομαχικά στα υψώματα της Τρεμπεσίνας…
Γέναγε κάθε χρόνο. Μόλις έπιανε ο Μάης με τις φουσκοδενδριές, έπρεπε να βρει απαραιτήτως σερνικό. Και όχι μονάχα ένα. Ούτε, φυσικά, είχε ρατσιστικές προκαταλήψεις με τα… άλογα. Άλλωστε, όπως λέει και η παροιμία: «Ο καλός μύλος όλα τα αλέθει». Και αυτή, η γαϊδούρα, την εφάρμοζε.
Επί ενάμιση μήνα αναστέναζαν τα σερνικά αλογογάιδουρα… Και ήταν περίοδος, που έπρεπε να κουβαλάνε τα γεννήματα. Έλα, όμως, που τα έρεβε με τις αχαλίνωτες ορέξεις της…
Τα αφεντικά την βλαστήμαγαν και κοίταγαν να απομακρύνουν τους επιβήτορες εκτός πεδίου… δράσης της και να τους υποβάλλουv, αν υπέκυπταν, σε εντατική κούρα ανάρρωσης: Δέσιμο σε απομακρυσμένο δέντρο και μπόλικο φαΐ να καρδαμώσουν και να… συνέλθουν.
Το πεδίο δράσης τής εν λόγω, έφτανε τα 15 με 16 χιλιόμετρα! Πάντα προς την ίδια κατεύθυνση (έτσι ήξεραν και πού θα τη βρουν). Άμα έκοβε το καπίστρι, προς αναζήτηση αρσενικού, έπαιρνε το δρόμο για το Αδάμι. Μετά συνέχιζε προς Τραχειά και Κολιάκι (το τελευταίο διακρινόταν για τα βαρβάτα γαϊδούρια του!).
Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία, μόνο που με τα χρόνια χειροτέρεψε. Κάπου εκεί, όταν έφτασε τα δέκα χρόνια στέρεψε και έπαψε να γκαστρώνεται. Και τότε ήταν που δεν μαζευόταν καθόλου επί ολάκερο… τρίμηνο! Τους τρεις παραγωγικούς μήνες – Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο – δεν την βάσταγε καπίστρι και τις επιπτώσεις τις πλήρωναν, ολόκληρη τη σεζόν πλέον, τα αφεντικά των… θυμάτων της.
Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’50, που η δράση της στην περιοχή Λυγουριού έλαβε τέλος.
Ψόφησε; Ρώτησα τον Αλέκο, τον γιό του αφεντικού της, που μου έλεγε την ιστορία, καθώς πίναμε, σε ταβέρνα του Λυγουριού.
Όχι, την δώσαμε για… νύφη στο Ίρι, σε κάποιον κομμουνιστή, Δρούζα και πήραμε εκατό οκάδες στάρι, μου απάντησε.
Έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη της…
Γιώργος Ν. Μουσταΐρας

Με τον τίτλο «Η μαρκαλιάρα γαϊδούρα» έχει δημοσιευτεί στο βιβλίο «Παλιές Ιστορίες (που βγάζουν γέλιο)», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ερωδιός».
Το βιβλίο βραβεύτηκε ως «Βιβλίο Χρονιάς» (2019) από τον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδας.
ΔΕΙΤΕ:  Κοπέλα στο Άργος έκανε φάρσα στην Αστυνομία και την πήραν μέσα!

#Top News

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

#Αυτά που... παίζουν!